Όταν τα ξημερώματα της 21 Απριλίου 1967 στήνεται, από επίορκους έλληνες στρατιωτικούς και τις μυστικές υπηρεσίες της «συμμάχου χώρας», το σκηνικό για το βρώμικο πολιτικο-στρατιωτικό παιχνίδι με σκοπό την αποσταθεροποίηση Ελλάδας και Κύπρου, παλάτι και πολιτικοί προσποιούνται τους έκπληκτους. Ίσως, για το παλάτι και τους πολιτικούς, να είχε μια δόση αλήθειας , αυτή η έκπληξη, όχι, βέβαια, ως προς την εκδήλωση του πραξικοπήματος, αλλά ως προς τους πρωταίτιους του πραξικοπήματος και τους πραγματικούς τους στόχους.Ήταν κοινό μυστικό, ότι κάτι ετοίμαζαν (σαφώς εν γνώσει του τότε βασιλιά) οι «στρατηγοί», προβάλλοντας σαν αιτιολογία το σαθρό επιχείρημα του κομμουνιστικού κινδύνου! Που κομμουνιστικός κίνδυνος η ενδεχόμενη ανάληψη της εξουσίας από τον Γεώργιο Παπανδρέου(!!!). Ατύχησαν, όμως, γιατί εν τω μεταξύ, τους αιφνιδίασαν οι «συνταγματάρχες». Τι κακό, βρε παιδί μου, να θέλουν όλοι σώνει και καλά να σώσουν αυτόν τον τόπο!
Κάποιοι πολίτες που είχαν την «κακή συνήθεια» να διαβάζουν εφημερίδες, αλλά και την καλή τύχη να ανήκουν σε οικογένειες , που μπορούσαν, λόγω πολιτικής πείρας, να ερμηνεύουν τα σημεία των καιρών, δεν ένοιωσαν κανενός είδους έκπληξη.
Κι έτσι άρχισε να κυλά ο χρόνος και η ιστορία. Όχι απόλυτα «ηρωϊκά», ούτε και «πένθιμα».
Η πραγματικότητα είναι ότι, «Σαν έτοιμοι από καιρό», αρκετοί συμπατριώτες μας , κατάφεραν να δικαιώσουν μια ολόκληρη κοινωνία, διασαλεύοντας με τις πράξεις τους, «την τάξη των νεκροταφείων» που χαρακτήριζε εκείνα τα μαύρα χρόνια της οπισθοδρόμησης.
Είναι όλοι εκείνοι που δεν καταδέχτηκαν να επενδύσουν τους αγώνες και τις θυσίες τους, στα «τοξικά ομόλογα της πολιτικής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου